جایگاه عرفه
امام صادق علیه السلام می فرمایند:
«تَخَیَّرْ لِنَفْسِکَ مِنَ الدُّعاءِ ما
اَحْبَبْتَ وَاجْتَهِدْ فَاِنَّهُ (یَوْمَ عَرَفَةَ) یَوْمُ دُعاءٍ
وَمَسْأَلَةٍ؛
هر دعایی که دوست داری برای خود بخوان و (در دعا کردن) بکوش که آن روز (روز عرفه) روز دعا و درخواست است.» و یقینا درخواستها استجابت را در پی دارد.
مرحوم شیخ عباس قمی درباره
شب عرفه می گوید: «از لیالی متبرّکه و
شب مناجات با قاضی الحاجات است
و توبه در آن مقبول
و دعا در آن شب
مستجاب است.
و کسی که آن شب را به عبادت بسر آورد، اجر و پاداش هفتاد سال عبادت را دارد.»
وی در رابطه با روز عرفه نیز
می گوید: «روز عرفه از اعیاد عظیمه [و
بزرگ] است،
هر چند به اسم عید
نامیده نشده
و روزی است که حق
تعالی بندگانش را به عبادت و طاعت
فراخوانده
و سفره های جود و احسان
خود را برای آنها گسترده
و شیطان در این روز تحقیر و رانده شده و خشمناک است.»
