جایگاه عرفه

امام صادق علیه السلام  می فرمایند:

«تَخَیَّرْ لِنَفْسِکَ مِنَ الدُّعاءِ ما اَحْبَبْتَ وَاجْتَهِدْ فَاِنَّهُ (یَوْمَ عَرَفَةَ) یَوْمُ دُعاءٍ وَمَسْأَلَةٍ؛

هر دعایی که دوست داری برای خود بخوان و (در دعا کردن) بکوش که آن روز (روز عرفه) روز دعا و درخواست است.» و یقینا درخواستها استجابت را در پی دارد.

مرحوم شیخ عباس قمی درباره شب عرفه می گوید: «از لیالی متبرّکه و شب مناجات با قاضی الحاجات است

و توبه در آن مقبول

و دعا در آن شب مستجاب است.

و کسی که آن شب را به عبادت بسر آورد، اجر و پاداش هفتاد سال عبادت را دارد.»

وی در رابطه با روز عرفه نیز می گوید: «روز عرفه از اعیاد عظیمه [و بزرگ] است،

هر چند به اسم عید نامیده نشده

و روزی است که حق تعالی بندگانش را به عبادت و طاعت فراخوانده

و سفره های جود و احسان خود را برای آنها گسترده

و شیطان در این روز تحقیر و رانده شده و خشمناک است.»